Artykuł niniejszy stanowi próbę refleksji nad dostępnymi formatami zapisu, metodologiami analizy skomputeryzowanej oraz możliwymi sposobami renderowania partytur repertuaru muzyki polskiej XIX stulecia. W tekście zaprezentowano też przykładowe transkrypcje oraz podstawowe możliwości analizy skomputeryzowanej. Korzyści płynące ze stworzenia dużej bazy danych, obejmującej repertuar muzyki polskiej wieku XIX (a docelowo wykraczającej poza te ramy czasowe) są niekwestionowane. Dotyczy to nie tylko przeprowadzania analizy stylokrytycznej, ale także badań w zakresie atrybucji utworów anonimowych. Możliwości, jakie daje współczesna technologia, pozwalają prowadzić badania, których podjęcie było do tej pory nierealne. Szczególnie obiecującym tego przykładem jest baza Josquin Research Project tworzona przez stanfordzkich naukowców.
Zasady cytowania