Przed 62 laty, w roku 1956, komitet redakcyjny pod przewodnictwem Józefa M. Chomińskiego powołał do życia „Rocznik Chopinowski”. Periodyk, z założenia łącząc we wspólnej pracy „historyków i teoretyków muzyki z kompozytorami i wykonawcami” – jak w słowie wstępnym deklarowała redakcja – miał za zadanie „pogłębienie badań w zakresie mistrzostwa kompozytorskiego Chopina oraz wykorzystanie ich zdobyczy dla prac edytorskich i działalności artystycznej związanej z interpretacją dzieł Chopina”. Zarówno czterdziestopięcioletni okres ukazywania się „Rocznika” (na którego bazie z czasem powstało też wydawnictwo „Chopin Studies”, zbierające najbardziej wartościowe materiały z polskiego „Rocznika” w wersjach obcojęzycznych), jak i – może paradoksalnie, a zarazem jeszcze wyraźniej – 17-letnia już przerwa w publikacji kolejnych numerów (ostatni podwójny wolumin wyszedł w roku 2001), nadto obserwowane przez nas działania polskiego i międzynarodowego środowiska muzykologicznego oraz artystycznego poświadczają znaczącą potrzebę dysponowania medium dającym możliwość merytorycznej dyskusji, bieżącej informacji i konsolidacji inicjatyw wydawniczych i naukowych skoncentrowanych na postaci oraz dorobku polskiego kompozytora.

Przekonani o nieodzowności tematycznego pisma chopinowskiego o profilu naukowo-badawczym inicjujemy wydawanie dwóch periodyków: „The Chopin Review” oraz „Studiów Chopinowskich”, które na skalę światową (pierwszy z nich) i polską (drugi) staną się forum dialogu i prezentacji badań chopinologicznych, dotyczących bądź to ściśle dzieła i postaci Chopina, bądź nieodzownego dla nich kontekstu kulturowego.