Tomasz Nidecki w Wiedniu w latach 1828–1837 w świetle tamtejszej prasy

Piotr Szalsza

doi:10.56693/sc.76

Data publikacji : 2019-06-15

Tom 3 Nr 1 (2019)

Tomasz Nidecki w Wiedniu w latach 1828–1837 w świetle tamtejszej prasy

Piotr Szalsza

DOI: https://doi.org/10.56693/sc.76

Abstrakt

Pretekstem dla powstania artykułu było odnalezienie niepublikowanego dotąd listu Johana N. Hummla napisanego w 1828 roku z Warszawy do nieznanego adresata w Wiedniu w sprawie wyjazdu Tomasza Nideckiego na stypendium rządowe. List znajduje się w Dziale Zbiorów Rękopisów Austriackiej Biblioteki Narodowej. Artykuł jest prezentacją wyników analizy prasy wiedeńskiej oraz wielu dokumentów, które pozwalają na szczegółowe odtworzenie chronologii wydarzeń związanych z życiem Tomasza Nideckiego, zwłaszcza trwającą niemal dziesięć lat jego działalnością artystyczną w Wiedniu. Autor skupia się przede wszystkim na aktywności kompozytorskiej Nideckiego, m.in. opisując okoliczności powstawania spektakli z jego muzyką. Przybliża ponadto wiedeńskie kontakty Nideckiego z Fryderykiem Chopinem, który również przebywał w tym mieście w latach 1829–1831.

Słowa kluczowe:

Tomasz Nidecki, Fryderyk Chopin, Johann Gulden, Rudolf Hirsch, Johann Nepomuk, Theater in der Leopoldstadt, Allgemeine Theaterzeitung, Der Sammler, Der Wanderer, Wiedeń

Szczegóły

Statystyki

Autorzy

Pobierz pliki

PDF

Zasady cytowania

Szalsza, P. (2019). Tomasz Nidecki w Wiedniu w latach 1828–1837 w świetle tamtejszej prasy. Studia Chopinowskie, 3(1), 52–71. https://doi.org/10.56693/sc.76

Wskaźniki altmetryczne

Piotr Szalsza

Biogram

PIOTR SZALSZA jest absolwentem Akademii Muzycznej w Katowicach (1967). W latach 1963–1970 współpracował z „Ruchem Muzycznym”, w latach 1965–1966 był altowiolistą w Orkiestrze Polskiego Radia i Telewizji w Krakowie. Współpracował z Telewizją Polską jako redaktor muzyczny (1967–1981). Od 1983 roku działa jako scenarzysta, reżyser i tłumacz w Wiedniu. Jest twórcą licznych muzycznych portretów filmowych, m.in. Fryderyka Chopina, Wojciecha Kilara, Witolda Lutosławskiego, Krzysztofa Pendereckiego, Witolda Szalonka, Karola Szymanowskiego. Autor kilkudziesięciu haseł w Austriackiej Encyklopedii Muzycznej oraz książek o Karolu Szymanowskim i Bronisławie Hubermanie. Był ponadto organizatorem sympozjów, konferencji naukowych i wystaw tematycznych dedykowanych m.in. Chopinowi, Szymanowskiemu, Maksowi Kalbeckowi i Teodorowi Leszetyckiemu.